چطور تشخیص بدهم صابون دست ساز با کیفیت کدام است؟

اگر این مقاله را انتخاب کردید یقینا داشتن یک پوست سالم برایتان در اولویت بوده است. پس به احتمال قوی نسخه های متخصصین پوست یا ماسکهای گیاهی مختلف را تست کرده اید. قصد ندارم بگویم آنها درست بوده یا غلط؟ بجای یک قضاوت غیر منصفانه از حقایقی که در مورد صابون دست ساز وجود دارد میگویم. تا خودتان تحلیل کنید و مسیر مراقبت پوستتان را انتخاب کنید.

صابون چیست؟

صابون‌ها طبق تعریف سازمان غذا و داروی آمریکا حاصل از واکنش صابونی شدن هستند و عامل پاک‌کننده آنها در این حالت نمک‌های قلیایی حاصل از واکنش صابونی شدن می باشند.

متاسفم باید بگویم، اغلب صابونهای بازار، پاک کننده های شیمیایی هستند که به آنها کف آورهای بیماری زا اضافه شده است. خیلی خوب کف میکنند و فاقد هرگونه تاثیر مثبت صابونهای طبیعی بر پایه روغنهای گیاهی و طبیعی هستند. در مقابل قیمت بسیار ارزانی دارند. گرچه اگر به نسخه های دکتر و داروهای درمانی بعدش فکر کنیم از هر صابونی گرانتر است.  

با این اطلاعات برویم سراغ تشخیص یک صابون دست ساز با کیفیت.

آیا کف کم، فاکتوری در تشخیص میزان کیفیت یک صابون دست ساز است؟

یکی از فاکتورهای غلطی که ظاهرا برای تشخیص کیفیت صابون دستساز استفاده میشود، این است که: صابونی واقعا ارگانیک و طبیعی است که کف نکند.

ماده کف آور در صابون پودر SLS می باشد. پودری که سطح رطوبتی پوست را به شدت کاهش میدهد. بسیار خطرناک و سرطان زاست. متاسفانه امروز در خیلی از صابون های دست ساز هم یافت میشود. با اینحال چون کف کردن صابون مقوله مورد علاقه ای ضمن استفاده است، بر خلاف گذشته این ویژگی بدون استفاده از SLS در بعضی از صابونهای دست ساز به صورت کاملا طبیعی ایجاد میشود. چگونه؟ استفاده از روغن کرچک در اغلب صابونهای طبیعی دستساز گرچه هزینه تمام شده را بالا میبرد اما باعث ایجاد کف آوری در صابون میشود و در ضمن کنار تمام خواص روغن کرچک، سلامت را به پوست هدیه میکند.

جایگزینی این پودر ارزان شیمیایی با روغن کرچک چیزی است که کمتر کسی به آن توجه میکند. برای استفاده از صابونی با ویژگی فوق سری به صابونهای دستساز هنرچی بزنید.

آیا داشتن بوی مشخص مثلا رایحه گل سرخ به معنای درصد بالای طبیعی بودن صابون مربوطه است؟

مثال مشابه این مورد در نوشیدن یک شربت پرتغال یا آلبالوی بازارای است. یا خوردن یک آدامس موزی. داشتن بوی مشخص به هیچ عنوان فاکتوری برای قضاوت داشتن عصاره خالص مورد نظر نیست. اتفاقا نسبت عکسی بین این دو برقرار است. داشتن بوی تند و مشخص در اغلب ( و نه همه موارد) نشان دهنده استفاده از عصاره های تند شیمیایی است. اما در این بین گیاهانی مثل نعنا فلفلی، رزماری و ... در تهیه صابونها بوی مشخص تری از سایر صابونهای دست ساز دارند. به همین دلیل اگر از یک برند مطمئن صابون دست ساز دو صابون رزماری و زردچوبه را کنار هم قرار دهید گرچه هر دو بوی طبیعی و نه خیلی مشخصی دارند با این حال رزماری بخاطر بوی خاص خود گیاه قدرت پخش بوی بیشتری دارد. برای درک این فاکتور نیاز به مقایسه همزمان دارید. با این حال میتوانید این فاکتور را مد نظر داشته باشید

به برشهای خیلی صاف و منظم که شما را یاد یک صابون صنعتی می اندازد شک کنید!

حتما صابونهای دستساز قدیمی را دیده اید. اولین مشخصه اش شمایل کج و کوله شان بود. نمیخواهم بگویم هرچقدر صابون کج و کوله تر باشد اطمینان بیشتری به سلامت و ارگانیک بودنش کنید. اما میخواهم یک واقعیت را بدانید. صابون دست ساز از موقع قالب رفتن تا خشک شدن نهایی حدود 4 تا 6 هفته زمان میطلبد. نه بیشتر و نه کمتر. این واقعیت اول. طبعا صرف این زمان میزان تولید خانگی را کم میکند. متاسفانه بعضی از تولیدکنندگان خاگی مثل صابونهای صنعتی از سدیم لاکتیک برای زودتر خشک شدن و گرفتن تمیز فرم قالب استفاده میکنند. با اینکار شکل های بسیار تمیز و زیبایی از صابون در قالبهای مختلف را ارائه میدهند اما در قبالش به شما در قالب یک صابون دست ساز طبیعی یک ماده شیمیایی خطرناک ارائه میدهند. هرچند امروز قالبهای استفاده شده برای ساخت صابون خیلی مرتب تر از قبل هستند با این حال بد نیست به فانتزی های خاص و عجیب در صابون کمی شک کنید.

سطح قیمت ارائه شده یک صابون میتواند در تشخیص مواد اولیه ساخت آن کمک کننده باشد

هرچند واقعا صحبت روی قیمت چنان ارتباط تنگاتنگی با تعهد و انصاف ارائه کننده دارد که آن را به عنوان آخرین فاکتور یاد میکنیم. اما حقیقتی است که نباید فراموش کرد. جمله جالبی که از یکی از تولیدکننده های صابون شنیدیم را هرگز از یاد نمیبرم:  

" من میتوانم یک صابون 100 گرمی را تنها با 2000 تومان تولید کنم وقتی از روغن نباتی و کمی قلیا استفاده کنم"

لیلا که اولین صایون دستساز هنرچی را را از او تهیه کردیم، کسی بود که کمد کارگاه کوچکش پر بود از انواع روغنهای گران و کمیاب. مثل روغن زیتون هایی که از لبنان آورده بود یا روغن های آواکادویی که با چمدان مسافران و آشناهایش از اتریش و اسپانیا به ایران انتقال داده بود. راز تولید بهترین صابونها در استفاده از بهترین روغنهای گیاهی است. با اینکه مثلا قیمت یک بطری روغن زیتون مرغوب بیشتر از 12 برابر روغن های معمولی است اما استفاده از این روغنها کیفیت صابونهای او را چندین برابر میکند. گران قیمت ترین صابون جهان مربوط به روستای ترامپولی در لبنان است که نسل به نسل در تهیه صابونهای دست ساز فعالیت میکنند. رمز این فعالیت چند ساله فقط و فقط استفاده از مواد اولیه ارگانیک و روغنهای اصل با کیفیت بسیار بالاست.